Na studia w Zurychu (Szwajcaria) dostał się… za drugim (!) podejściem. Był zapalonym żeglarzem, choć nigdy nie nauczył się pływać. Tworzył wielkie teorie naukowe, ale mylił daty, nie pamiętał imion ani numerów telefonów. I taka ciekawostka: nie lubił skarpetek i ich nie nosił.
Albert Einstein – fizyk teoretyk wszechczasów, laureat Nagrody Nobla (1921), który dokonał rewolucji wielkiej w mechanice i teorii pola oraz mniejszej, ale znacznej w mechanice kwantowej, twórca m.in.: ogólnej i szczególnej teorii względności oraz słynnego wzoru: E = mc2, który oznacza… – no właśnie co…? – był człowiekiem pełnym sprzeczności. Choć myślenia strategicznego i w życiu prywatnym, nie można mu odmówić.
Swojego pierwszego dziecka Albert podobno nawet nie widział. Losy córki, Liesel, będącej owocem miłości do koleżanki ze studiów Milevy nie są znane. Potem Albert ożenił się z Milevą, miał z nią dwóch synów: Hansa Alberta i Eduarda, a następnie rozwiódł się z nią. Drugą żoną Alberta była jego kuzynka Elsa, której wierny nie był, tłumacząc jej, że człowiek nie istotą monogamiczną. Gdy Elsa odeszła, Albert już się nie ożenił. Resztę życia spędził ze swoją „sekretarko-gospodynią” – Heleną oraz swoją pasierbicą, Margot.
Albert sporządził testament w 1950 r., a przeżył go o pięć lat. W dokumencie tym, ofiarował Helenie „(…) wszystkie ubrania oraz całe mienie osobiste, z wyjątkiem skrzypiec (…)”. Ulubione skrzypce Alberta miały trafić do jego wnuka Bernharda – wprost, jeśli w chwili otwarcia testamentu będzie osobą pełnoletnią, albo pośrednio przez ojca – Alberta Juniora. Z kolei wszystkie meble, inne wyposażenia domu i znajdujące się w nim „(…) mienie wszelkiego rodzaju”, Albert zapisał Margot, uznając ją tym samym za drugą główną spadkobierczynię. Ponadto, obie panie otrzymały po 20 tys. USD, młodszy syn – 15 tys., siostra uczonego i jego starszy syn – po 10 tys. No chyba, że… nie przeżyłby ojca. Wtedy suma ta przypadała wnukowi. Temu od skrzypiec.
A wszystkie swoje manuskrypty, prawa autorskie oraz te elementy majątku, które nie stały się własnością Heleny i Margot – Albert przekazał na rzecz Uniwersytetu Hebrajskiego.
A czy Ty masz swoją strategię testamentową?
Jak przygotować się do spisania testamentu dowiesz się z naszego INFORMATORA TESTAMENTOWEGO.